Dagboek van een Boatmaster

Afgelopen week heb ik met samen met nog zo'n 700 andere vrijwilligers ingezet om een feest te maken van de finish van de Volvo Ocean Race in Den Haag. Dat gaf mij dit een unieke kijk achter de schermen, die ik graag met onze lezers deel. Hier mijn 'dagboek' van de Volvo Ocean Race.

Naast vele professionals zijn er bijna 700 vrijwilligers ingezet om de finish van de Volvo Ocean Race in Den Haag tot een succes te maken. Ik was één van hen. Als 'Boatmaster' was het mijn taak om groepen gasten rond te leiden en te vertellen over het unieke evenement, over de race en natuurlijk over zeilen. Ons team bestond uit een klein groepje mannen en vrouwen van jong tot ouder, maar allemaal met een tik voor de zeilsport en allemaal even enthousiast op wat de komende week zou brengen.

Zaterdag 23 juni

Na twee eerdere kennismakingsavonden en inspiratiesessies waren wij zaterdagavond uitgenodigd om kennis te maken met de Volvo Ocean Race Village die verrees op het strand van Scheveningen naast de haven. Een georganiseerde chaos op een grote bouwplaats was wat wij aantroffen. Onze sympathie ging uit naar de man die bezig was een grote plaat te verven. Naast hem stond een stapel van dik één meter met nog meer van die platen. Het was toen al 21:00. Het ponton met de ligplaatsen lag er in relatieve rust eenzaam en verlaten bij.

Zondag 24 juni

Vandaag komen de schepen aan. Tot het eind zal het spannend blijven. Zal het Bouwe lukken om met Team Brunel de eindoverwinning te halen? Van de chaos van gisteren is niets meer te zien. Alles is klaar. Vannacht is hard doorgewerkt. Overal op schermen zijn de tracks van de schepen te zien. De tracks van de schepen die we al sinds oktober vorig jaar in de app en op de site kunnen volgen, maar die nu getoond worden op een bekend stukje zee. De schepen zijn ergens boven de Waddeneilanden gesplitst in een groep die vlak boven de Waddeneilanden vaart en een groep die het verder op zee zoekt en aan de andere kant van het verkeersscheidingsstelsel blijft. In deze laatste groep ook de twee Nederlandse schepen Team Akzo Nobel en Team Brunel. Maar ook Team Mapfre die nummer één staat in het klassement. Brunel staat op dat moment op plaats twee en in de andere groep langs de kust vaart de nummer drie Team DongFeng. Deze lijkt op dat moment zo'n 45 mijl achter te liggen, maar ik schat in dat zij straks vast wel aansluiting zullen vinden als iedereen het laatste waypoint voor de Nederlandse kust moet passeren. Zeker als het tij straks keert en vooral DongFeng kan profiteren van de stroom in de rug. De andere groep moet eerst nog een slag naar de kust maken en Akzo Nobel loopt iets uit. DongFeng 'trekt een sprintje' en vaart als eerste net voor Akzo Nobel over de finishlijn vlak voor het strand en de Race Village waar op dat moment zo'n 88.000 mensen staan te kijken. Team DongFeng is de terechte winnaar van de Volvo Ocean Race 2017/2018. Dit is de eerste etappe die zij winnen maar overall zijn ze ook als snelste rond de wereld gezeild. Daarmee een constante prestatie neerzettend en 'onze' Carolijn Brouwer samen met Marie Riou de eerste twee vrouwelijke bemanningsleden die de race winnen. Na ruim 45.000 mijl zeilen, ongeveer 2 keer rond de aarde, en ongeveer 3 dagen zeilen van Göteborg komen alle zeilschepen vlak na elkaar binnen. Na een uur liggen alle 7 deelnemers veilig afgemeerd. Nu kan het feest pas echt beginnen.

Woensdag 28 juni

Na de drukte van de finish was ik twee dagen vrij, maar net als die woensdag bestaan de dagen op de Race Village en aan de haven van Scheveningen uit zon, zee, strand en vooral veel boten en heel veel mensen. De sfeer is ronduit geweldig en iedereen heeft het naar de zin. Achter de schermen is er wel eens paniek, maar uiteindelijk komt alles altijd goed. Die woensdag is een speciale dag voor kinderen. Scholen uit heel het land konden een lespakket bestellen en sommigen gingen zelfs zo ver dat ze op de school samen een eigen boot timmerden. Ze gaan te water in het basin van Optimist on Tour. Op de Race Village is het gezellig druk met overal spelende kinderen in het zand en op het water van het basin van de Optimist on Tour wordt druk gezeild, ge-sup't en proberen enkelen zelfs te windsurfen. Op de baan waar de kinderen kunnen kneeboarden en waterskiën is het de grootste lol als er weer eens iemand onderuit gaat en zich lachend door het water laat voortslepen.
In de avond zijn het vooral groepen van sponsors en andere bedrijven die nog even een tour over het terrein willen lopen. Gegarandeerd succes hebben we bij de Race Experience waar een opengesneden VO65 zeilboot is te bewonderen en het hoogtepunt is toch altijd weer als we eindigen op de ponton bij de 'echte' zeilboten. Sommigen zijn zelfs zo gelukkig dat ze aan boord van de Brunel worden uitgenodigd als het daar net even wat rustiger is.

Donderdag 28 juni

Al weer zijn de weergoden met ons en is het zo'n prachtige dag. Bijzonder is het als ik samen met nog twee collega's een grote groep sporters mag ophalen bij de sleepboot de Holland. Sporters van andere sportbonden die op uitnodiging van het Watersportverbond een dag te gast zijn. Inclusief diverse paralympische sporters. Op het water bekeken zij eerder die dag een pro-am race waarbij de professionele bemanning samen met amateurs de schepen bemanden. Via de Pitlane waar alle teams hun basis hebben brengen we de sporters naar de schepen. Met Olympisch-surfer Dorian van Rijsselberghe voorop is het geen enkel probleem om ook deze grote groep naar de boten te leiden. Sporters onder elkaar, want zeilster Annemieke Bes van Team Scallywag neemt de regie over en vertelt iets over de race en het leven aan boord. Enkele gelukkigen mogen dan aan boord van 'haar' Scallywag, tot er zich een groep met genodigden van de sponsor aandient. Begin van de avond leid ik een groep HBO studenten rond samen met één van de organisatoren van alle vrijwilligers. Zij heeft hen eerder op de dag een gastcollege gegeven en nu kunnen de studenten het met eigen ogen zien wat het betekent om zo'n groot evenement te organiseren. Zelf hoor ik zo ook eens een ander verhaal. Bijvoorbeeld dat het op de finishdag even zo druk was dat de kade afgesloten moest worden en de beveiliging opgeschaald moest worden. Zelf had ik daar niets van gemerkt. Ook de studenten krijgen de kans om bij de schepen te kijken. Op het moment dat we net de Pitlane willen verlaten is er onrust. Sirenes van ambulance, brandweer en politie. Bewakers die overleggen en met een zichtbaar zenuwachtige brandweerman. Heeft er misschien iemand op de steiger een hartaanval gekregen. Snel leiden we de groep weg en maken zelfs onze ronde af. Terug in het Crew Café blijkt dat het echt goed mis is. In de opening van de haven zijn twee boten met elkaar in aanvaring gekomen. Als snel wordt bekend dat er één dode en een zwaar gewonde zijn te betreuren. Nog twee andere mensen moeten naar het ziekenhuis. Onduidelijk is of iedereen uit het water is. De KNRM en de SAR helikopter worden ingezet en zoeken nog geruime tijd tot het zeker is dat alle opvarenden aan de wal zijn. Voor die avond worden alle activiteiten afgelast.

Vrijdag 29 juni

Deze dag is het programma aangepast. De muziek gaat op zacht en de Koning die deze dag op bezoek komt spreekt met de betrokken hulpverleners. 's Avonds is er één minuut stilte.
Toch gaat het feest door. De Koning vaart mee in de race met Brunel en bezoekt diverse activiteiten in de Race Village. Ook wij blijven druk met het rondleiden van grote aantallen mensen. Zo aan het einde van de week zijn er veel bedrijven die gasten, relaties en medewerkers hebben uitgenodigd.

Zaterdag 30 juni

Zaterdag is de dag van de laatste in-port-race. De uitslag van het havenklassement zal geen invloed hebben op nummer één, maar onder in het klassement zijn er nog punten te behalen. Team Brunel wordt de winnaar van de dag. Team Mapfre blijft echter winnaar van het havenklassement. Team Scallywag heeft pech. Zij varen tegen een wedstrijdboei en hun roer blijft hangen achter een lijn. Na een schijnbare eeuwigheid komen ze los, maar het verlies in tijd en gekregen strafpunten maken wel dat Scallywag en Turn the Tide on Plastic nog van plaats wisselen en Team Scallywag uiteindelijk als laatste in het eindklassement eindigt. Later hoor ik dat er die dag maar liefs 125.000 mensen het evenement hebben bezocht. Eigenlijk heb ik dat amper gemerkt want het was altijd mogelijk om met de groepen rond te lopen. Tijdens de in-port-race leek het net of de Armada was gearriveerd. Enkele grote tallships, charterschepen en een oneindig aantal zeil- en motorboten vulden het beeld voor de kust. Met daartussen de zeilen van de zeven VO65 boten. Later hoorde ik van iemand van de havendienst dat er die week misschien wel 300 rib's hebben rondgevaren.

Zondag 1 juli

Vandaag is het open boten dag. Dat betekent dat iedereen de zeilboten mag bezoeken en ook aan boord mag rondkijken. Het is ook nu weer geweldig weer en het water van de haven kleurt Mediterraan. Mensen die de boten willen bezoeken krijgen een kaartje met een tijd. Op die tijd kunnen ze aansluiten en mogen dan één boot 10 minuten bekijken. Hierdoor loopt het snel door en wordt de rij nooit echt lang. Overal zien we vooral blije gezichten. Rondleiden gaat nu ook anders. Het is inmiddels routine, maar toch is elke ronde weer anders. De ene keer een grote groep, de andere keer ouders met hun dochter. De walkok van Team Brunel neemt alle tijd voor ons. Tijdens een etappe verliezen de bemanningsleden heel erg veel calorieën. Tijdens de tussenstops de taak van de kok om zo te koken dat men weer voldoende kan aansterken. Het resultaat van de rondleidingen is eigenlijk altijd hetzelfde. Enthousiaste reacties en heel veel respect voor de zeilers die deze monstertocht hebben volbracht. En dat is ook mijn gevoel na deze drukke week. Heel veel kilometers gelopen, maar een heel blij en tevreden gevoel en voldaan dat ik er een steentje aan heb mogen bijdragen.

Maandag 2 juli

Om langzaam af te bouwen rijd ik die ochtend toch maar weer naar Scheveningen en loop langs het strand. De afbouw is in volle gang, maar de contouren van de Race Village zijn nog wel herkenbaar. Voor de Vaarwijzer Nieuwsbrief ben ik uitgenodigd voor een ontbijt aan boord van de Stad Amsterdam. Samenwerkende tallships vertellen over hun vaartochten die dit jaar op de kalender staan en de gemeente Den Haag verteld over een nieuw evenement voor tallships dat volgend jaar naar Scheveningen komt. De Liberty Tallships regatta. In aantallen bezoekers verwacht men de Volvo Ocean Race nog te kunnen overtreffen. Afgelopen week waren dat er overigens 337.542.
Als ik aan het einde van de ochtend via het strand naar mijn auto loop is het Race Village al niet meer te herkennen en heeft Scheveningen zijn strand bijna weer terug.