Vangrails voor schepen En rond al die nieuwe en bestaande windparken moeten dan vangrails, vanglijnen of wellicht vangnetten komen. Niet voor vis of vogels, maar voor op drift geraakte schepen. Aan de ene kant wordt er voorzichtig nagedacht om doorvaart door windparken onder voorwaarden toe te staan. Aan de andere kant moeten de parken juist afgeschermd worden. Vooral dat laatste komt een beetje over als een oplossing bedenken voor een niet of nauwelijks bestaand probleem. Op de druk bevaren Noordzee raken er jaarlijks altijd wel een aantal schepen op drift. Motorproblemen, problemen met de besturing, een verloren anker of een in slaap gevallen stuurman. Hoeveel van dergelijke incidenten er jaarlijks zijn is niet precies te zeggen. Volgens recent onderzoek een stuk of 80 in 2030, maar over het aantal dat vervolgens daadwerkelijk offshoreconstructies als windmolens of productieplatforms bedreigt geven de onderzoekers geen antwoord. Mogelijk 1,5 tot 2,5 keer per jaar. En door 2030 als horizon te nemen houdt men het toch wat vaag. Uiteraard als de zee verder volloopt en de scheepvaart verder toeneemt, neemt de kans op ongelukken ook toe. Vermoedelijk is echter de kans dat twee schepen tegen elkaar varen groter dan dat een schip tegen een vaste constructie aanvaart. En daarvoor moeten parken en andere constructies dan beschermd worden met miljoenenkostende constructies? Die ook weer schade kunnen oplopen. En met als bijkomend gevolg dat doorvaart voor kleine schepen ook niet meer mogelijk is. Is een extra sleepboot standby misschien niet goedkoper? En die kan tegelijk ook voor andere calamiteiten worden ingezet. En goede gekwalificeerde bemanningen, betrouwbare schepen die goed onderhouden worden en toezicht op afstand. Ook voor de windparken. De meeste olie- en gasplatformen op zee worden al op afstand vanaf de wal bewaakt. Elk jaar worden hierdoor bijna ongelukken voorkomen. Dat moet toch ook kunnen voor de windparken; een soort van virtueel vangnet van AIS en radar? |